...ég er eins og lítið barn, ef ég verð svöng þá verð ég ógðeslega pirruð og allt verður ómögulegt. Varð þannig í dag, vaknaði um 2-leytið og eftir smá stund fékk ég geðveikt illt í magann og garnagaul og ég var ekki í rónni fyrr en ég komst heim og gat borðað matinn minn. En þá var maginn orðinn svo svangur að ég kom varla matnum niður. Núna er ég bara geðveikt þreytt og geðfúl eitthvað og allt ómögulegt. Er að hugsa um að fara til læknis og láta athuga í mér blóðið, er alltaf þreytt og pirruð þess vegna og mér finnst það bara ekkert gaman enda bitnar það mikið á sjálfri mér en mest á þeim sem mér þykir vænst um! :( Þannig á það alls ekki að vera og mér þykir það svo leiðinlegt að ég fæ næstum tár í augun við tilhugsunina. Langar að leggja mig núna og sofa þangað til ég á að mæta í vinnuna klukkan 11:30 á morgun en er víst skildug að borða eitthvað kjöt og hafa það nice enda er það víst ekki gott fyrir sálarlífið að sofa meira en 9 klst á sólarhring. Oj er alveg að lognast útaf svo ég verð að leggja tölvuna frá mér, hlýt að meiga dorma á meðan það er verið að grilla...